Bazı geceler uyuyamadığım zamanlarda yattığım odanın camından gökyüzünü seyrediyorum. İşte bu gecede o gecelerden biri. Gökyüzüne bakıyorum o kadar puslu ki, o masmavi derin boşluk kaybolmuş. Işıl ışıl yanan o maviliği süsleyen yıldızlar yok denecek kadar az. Sanki insanların çığlıkları, gözyaşları,hüzünleri, mutsuzlukları kapkara bir bulut olmuş ve gökyüzündeki o parlaklığı kaybetmiş gibi, ağlamak istiyor ama nedense gözyaşlarını akıtmamak için öylesine duruyormuş gibi. Fakat bu kadar hüzünlü ve kederliyken bile o sislerin arasından kendini göstermek istercesine inadına ben buradayım, sakın bu kadar ümitsizliğe kapılma der gibi üç beş yıldız parıltısı görüyorum, ümitleniyorum ve diyorum ki Allah´ım sana şükürler olsun yıldızlar hala parlamaya devam ediyor. Ozaman bu karanlık gecede bile yıldızlar sayesinde yönümüzü bulacağız.
Şu son zamanlarda ülke olarak yaşadığımız şeyler o kadar üzücü ve endişe verici ki, öylesine zor şeylerle imtihan ediliyoruz ki, iyiliklerin azaldığı, güvenin sarsıldığı, sürekli bir yerlerden şehit haberlerinin geldiği, cinayetler, hırsızlıklar, küfür ve bunlara benzer birçok şey. Ülkede bu kadar üzücü şeyler yaşanırken bile bazı insanların duyarsızlaşması, kim nerede ne yapmış, kim kiminle evlenmiş, programdan programa dolaşan insanlar, izlediğimiz dizilerde eşler nasıl aldatılır, okula giden çocukların okumaktan başka herşeyi yapabileceklerini düşündüren diziler, kısacası bize ait olmayan herşeyden haberimiz var. Haberimiz olmayan tek şey kendimiz ve ülkemiz. Hiç düşünüyor muyuz acaba bu vatan nasıl kurtarıldı? Birçok ana evlatsız, çocuklar babasız anasız, birbirinin özlemiyle ölen eşler ve birçok şehitlerimiz. Ama hala anlamadığımız şey bizim bu vatandan başka birşeyimiz yok, en kıymetli hazinemiz bu topraklar.
Ama ben inanıyorum. Gece bile bu kadar sisli ve karanlık olmasına rağmen gökyüzünde yıldızlar hala parlamaktan vazgeçmemişlerse, inadına etraflarına ışık saçmaya devam ediyorlarsa, bizim aramızda da iyi dürüst, güzel insanlar hiç bitmeyecek ve etraflarına yaydıkları ışık sayesinde hep çoğalıp, büyüyecek ve el ele, yürek yüreğe verip kocaman bir yıldız olup parlamaya devam edeceğiz. Yeter ki bizler özümüze dönelim. Yine birbirimize güvenelim,her şeye rağmen birbirimize saygı duymayı, sevmeyi, anlamayı öğrenelim. Hangi düşüncede olursak olalım, fikirlerimiz aynı olmasın, hangi dinden, hangi ırktan olursak olalım eğer bu vatanda yaşıyor, bu toprakların nimetlerinden faydalanıyorsak, bu bayrağın altında toplanıyorsak öfkeyle, sinsice, insanları bölmeden, öfkelerimizi bir tarafa bırakıp akıllıca hareket etmeliyiz. Akıl kullanıldığı zaman işe yarar. Kenarda süs gibi bekletmek için vermemiştir yüce Rabbim bize onu.
Arif Nihat Asya´nın Dua şiirinde dediği gibi,
'Bizi sen sevgisiz, susuz, havasız;
Ve vatansız bırakma Allah´ım!
Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,
Müslümansız bırakma Allah´ım!'
