Genç Kalemler


GÜNLERİN YÜKÜ SIRTIMIZDA


 

Sıkılıyorum… Arayış içinde yasamaktan sıkılıyorum. Anımı yaşayamamaktan sıkılıyorum. Biliyorum, gelmeyeceğim bu dünyaya ‘sen´ olarak. Biliyorum, hiçbir ana doğurmayacak beni bu dünyaya bir defa. Yaşamak istiyorum dolayısıyla. İçimde yaşamak özlemi var. Başaramıyorum lakin.

Sürekli bir hengamenin içinde olmak istemiyorum. Kitaplar okumak istiyorum. Öğrenmenin hazzıyla doymak…

Bir pikabım olsun istiyorum, ve bir plak koleksiyonum Edith Piaf´ in sesi sarsın odamı ‘La vie en rose…´ duvarlarım bile zevkle gelip dans etsinler. Birkaç dakikalığına bile dünya huzurlu bir yuva olsun.

Gülümseyelim, sırtımızda kilolarca atmosfer basıncı yokmuşçasına. Gülümseyelim, içimize yaşamın dayanılmaz ağırlığı dolmamışçasına.

Dursa keşke dünya birkaç dakikalığına. Gülsek hep beraber, birbirimizi hiç ağlatmamışçasına.

Yaşasak, bir gün olsa… Sadece yaşasak gönül kırmadan, insanı, hayvanı, dağaydı, evreni incitmeden.

Yaşasak, bir gün olsa… Tasasız ve sevgiyle.

 

Yağmur OMUZLU

12/D

FATİH SULTAN ANADOLU LİSESİ